Wirus ludzkiej opryszczki (HSV) stanowi przyczynę infekcji, która wywołuje widoczne i nieestetyczne zmiany dermalne. W jaki sposób dochodzi do zakażenia chorobotwórczym patogenem? Czy istnieje szansa na pełne wyleczenie i pozbycie się tej uciążliwej niedogodności?

Jakie są drogi zakażenia wirusem opryszczki?

Problem opryszczki ludzkiej może być spowodowany przez dwa typy wirusa:

• HSV-1 wywołujący typową opryszczkę wargową i jamy ustnej.
• HSV-2 przyczyniający się do rozwoju opryszczki genitalnej.

Nietrudno domyślić się, że typ wirusa jest nierozerwalnie związany z mechanizmem jego przenoszenia się pomiędzy ludźmi. Opryszczka wargowa w wielu przypadkach rozwija się w sezonie infekcji i osłabionej odporności, co wiąże się też z inną nazwą tej choroby (zimno na ustach). Najczęstszą przyczyną zarażenia się wirusem HSV-1 jest bezpośredni kontakt z wydzieliną pęcherzykową, błonami śluzowymi lub skórą osoby zakażonej. Dlatego też opryszczka w obrębie warg, nosa czy jamy ustnej stanowi rezultat m.in. pocałunków, współdzielenia przyborów kuchennych i akcesoriów higieny osobistej czy po prostu dotknięcia skóry twarzy.

Zgoła inaczej jest w przypadku wirusa HSV-2. Opryszczka genitalna stanowi jedną z najczęstszych chorób zakaźnych przenoszonych wskutek bezpośredniego kontaktu seksualnego. Niemniej jednak specjaliści potwierdzają, że wirus opryszczki typu 2 może atakować sfery intymne np. na drodze współdzielenia gadżetów erotycznych czy dotknięcia bielizny osoby zakażonej. Warto też wspomnieć, że opryszczka genitalna jest niebezpieczna podczas porodu – istnieje bowiem szansa ataku wirusa na noworodka, który może spowodować m.in. niebezpieczną infekcję układu nerwowego.

Warto też dodać, że zarażenie się wirusem opryszczki ludzkiej pozostawia trwałą pamiątkę. Każda osoba, która choć raz miała kontakt z chorobotwórczym patogenem, ma go na resztę życia. Wirus niekoniecznie musi wywoływać objawy. U wielu osób pierwotna infekcja przebiega bez żadnych symptomów, a sam wirus pozostaje przez długi czas utajony. Dopiero w odpowiednich okolicznościach ulega on reaktywacji i prowadzi do rozwoju wtórnego zakażenia. Czynniki te to:

• nieprawidłowa dieta,
• gorączka i wyziębienie organizmu,
• przesadny stres i problemy ze snem,
• nadmierne zmęczenie psychofizyczne,
• długotrwałe leczenie np. antybiotykami,
• przebyte urazy czy zabiegi chirurgiczne i stomatologiczne.

Po czym rozpoznać opryszczkę? Objawy zakażenia wirusem HSV

Zwiastunem występowania opryszczki są ból, pieczenie, swędzenie i uczucie mrowienia w miejscu, w którym z czasem pojawiają się wykwity. Pęcherzyki opryszczkowe są wypełnione surowiczym płynem. To właśnie pęcherze opryszczkowe są największym siedliskiem wirusów, bo zawarty w nich płyn jest wyjątkowo zaraźliwy. Pęcherzyki są niewielkie, a z czasem pękają i powodują owrzodzenia oraz nadżerki. Oprócz tego infekcji opryszczkowej może towarzyszyć wiele innych niedogodności, które są związane bezpośrednio z lokalizacją choroby np. gorączka, ból gardła, zaczerwienienie okolicy ud i warg sromowych, ból przy oddawaniu moczu, zmiany zapalne migdałków.

Jak leczyć opryszczkę?

Do leczenia opryszczki wykorzystuje się leki przeciwwirusowe, które działają miejscowo lub systemowo. Najczęściej stosowanymi są preparaty zawierające acyklowir lub walacyklowir. Przy zakażeniu wirusem HSV-1 często rekomendowanym rozwiązaniem są rozmaite maści i kremy np. zawierające cynk lub ekstrakty z zielonej herbaty. Ponadto osoby z opryszczką powinni zadbać o własną odporność poprzez dietę m.in. zwiększając podaż wspomnianego wcześniej cynku oraz witamin A, C i E.

Bibliografia:

1. Lesiak A., Narbutt J. „Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej.” Formu Dermatologicum 2017, 3(4): 147-151.
2. Cernik C., Gallina K., Brodel RT. „The treatment of herpes simplex infections: an evidence-based review.” Archives of Internal Medicine 2008, 11: 1137-1144.
3. https://www.mp.pl/pacjent/choroby-zakazne/choroby/zakazenia-wirusowe/158823,zakazenie-wirusem-opryszczki-zwyklej-u-doroslych